Tokeny lub monety kryptowalutowe są spalane, gdy są trwale usuwane z obiegowej podaży celowo - w przeciwieństwie do aktywów, które są tracone przypadkowo, jak na przykład przez nieumyślne wysłanie na adres bez właściciela lub poprzez utratę dostępu do portfela, w którym są przechowywane. Palenie tokenów jest zwykle wykonywane przez zespół rozwojowy stojący za danym aktywem kryptowalutowym. Można to zrobić na kilka sposobów, najczęściej poprzez wysłanie monet na tzw. adres zjadacza: jego aktualne saldo jest publicznie widoczne na blockchainie, ale dostęp do jego zawartości jest niedostępny dla nikogo. Praktyka spalania może polegać na odkupieniu przez twórców projektu tokenów z rynku lub spaleniu części dostępnej już dla nich podaży. Spalanie może mieć różne cele, ale najczęściej jest wykorzystywane do celów deflacyjnych: spadek krążącej podaży ma tendencję do napędzania ceny aktywów w górę, zachęcając handlowców i inwestorów do zaangażowania się. Innym ważnym przypadkiem użycia tokenów jest utrzymanie pegów cenowych stablecoinów (kryptowalut, których wartość odpowiada innemu aktywowi, jak np. dolarowi amerykańskiemu): poprzez spalanie lub bicie nowych tokenów w razie potrzeby, organ kontrolujący może wpłynąć na cenę aktywa, aby pozostała na prawie stałym poziomie.

Artykuł pochodzi ze strony KryptoBiblia.pl - słownik blockchain